Bir Hikaye Biliyorum, Herkesin Gizli Özne Olduğu..

Sigaramın ucundaki ışığın yansımasından bakarken kendime..

Bir Soru Çıktı Dudaklarımdan Aynaya Doğruyu,

Sen kimsin?



Kendimi Tanıdığımı Düşünüyorum belkide,

Evet öyle ya ismimi biliyorum Ailemi tanıyorum,

Her sabah hangi durakta beklediğimi hangi yemekleri sevdiğimi,

Kimden nefret edip kimi kıskandığımı da biliyorum ya

Kendimi tanıdığımı düşünüyorum..



Ama bir puzzle parçam kayıp ve tamamlanamıyorum

Ne istediğimi bildiğim için kendime soramıyorum ne istediğimi,

Çünkü aslında ne istediğimi bende bilmiyorum..



Evet kahve içerken düşünmek hoşuma gidiyor

Her perşembe sevdiğim diziyi izlemekte,

Üç öğün yemeğide seviyorum ve her gece uyumayıda..



Standart bir İnsan Profilinden bir farkım yok..

Sabah Öğlen Akşam yemek yemek

Haftada yedi kere ihtiyacımı karşılamak..

Sabah günaydın öğlen Merhaba akşam iyi akşamlar Kelimesini hatırlamak..

Kendimi Tanıdığımı Düşünüyorum...



Gözlerim Hep Dışarıyı Gördü..

Dönüp te Bir gün kendi içime bakamadım

Sözlerim hep Karşımdakineydi

Kendi Kendimi Cümlelerimle sorgulayamadım





Niçin Yaşıyorum?

Onur,Gurur gibi kavramlar mı bana hayatı verdi?

Prensiplerim belkide beni dünyaya gönderdi...

Pek sanmıyorum İki metrelik kabirde bana yardım edeceklerini..

Gururummu şahlanıp kurtaracak?

Belkide yolda yürüdüğümde insanlara baktığım çatık kaşlarım bana halat uzatacak..

Kim bilir Güzelliğim Gelip biriktirmiş olduğu İltifatları bağlıyacak..



Her sabah dirilmek üzere

Ölmüyormuyum yatağımın üzerinde???



Sigaramın ucundaki ışığın yansımasından bakıyorum kendime..

Bir Soru Çıktı Dudaklarımdan Aynaya Doğruyu,

Sen kimsin? diye...





Hiç bir Öznenin bunu bildiğini Düşünmüyorum....





yCan....